این بیماری از طریق تماس با مدفوع ، خون، ترشحات تازه مجاری تنفسی پرندگان بیمار و محیط زیست آلوده ، انتقال می یابد.
الف) علایم در پرندگان شامل :
بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان ، یک بیماری کشنده با انتشار سریع در پرندگان است که تحت شرایطی مناسب به انسان نیز منتقل می شود.
بی اشتهایی ، اشکال در تنفس با یک صدای خاص تنفسی ، اسهال سفید و سبز، افت شدید تولید تخم، تیرگی تاج به همراه خونریزی در ریش و ساق پا، پژمردگی شدید پرندگان ، آبریزش از چشم و بینی و افزایش شدید مرگ و میر پرندگان.
ب) علایم در انسان شامل :
تب ، سرفه ، گلودرد، درد عضلات ، احساس کسالت، عفونت چشم و ریه ها ، تنگی نفس، خلط خونی و اسهال.
مخازن بیماری
پرندگان مهاجر به ویژه اردک و غاز، جوجه ها ، بوقلمون ، قو ، چنگر، خوتکا و سایر پرندگان وحشی که می توانند این ویروس را به پرندگان خانگی منتقل کرده و سپس به انسان نیز انتقال دهند. این ویروس می تواند اسب ، فک و نهنگ را نیز آلوده سازد.
به محض مشاهدۀ موارد مشکوک باید سریعاً آن را به مراکز بهداشتی و دامپزشکی گزارش کرد.
خالهای ملانوسیتی اکتسابی
این خالها
بیشتر در دوران کودکی وجود دارند و در اکثر افراد فاز نسبتا گذرایی از رشد
اولیه یک خال مرکب هستند که در بزرگسالی به خال مرکب تبدیل می‌شوند. از
نظر بالینی نیز
به صورت یک ماکول پیگمانته (تغییر رنگ پوست در اثر ازدیاد ملانین یا
انبساط رگهای خونی) اندکی برجسته یا پهن هستند. که اندازه‌ای بین یک
میلیمتر تا یک سانتیمتر دارند. رنگ این خالها از قهوه‌ای روشن تا تیره
متغیر است، گرد یا بیضی و متقارن است و شایعترین محل آن در کف دست و پا
می‌باشد.
خال مرکب
به شکل یک پاپول بزرگ برجسته ، مدور یا بیضی و متقارن بوده، رنگ آن از
قهوه‌ای روشن تا تیره متغیر است. در دوران بلوغ ، اغلب خالهای مرکب درشت و
پررنگ‌تر بوده و موهای زبری از داخل آنها به خارج رشد می‌نماید. این ضایعات
می‌توانند در هر نقطه‌ای از سطوح جلدی – مخاطی ، ملتحمه و حنجره دیده شوند. شایعترین محل آنها در تنه بدنمی‌باشد.
خال داخل درمی
این نوع خالها به صورت پاپولهای گنبدی ، کروی و نرمی هستند که هیچگاه دچار
پیگمانتاسیون شدید نمی‌شوند و رنگ آنها قهوه‌ای کمرنگ بوده که به تدریج
تبدیل به قرمز گوشتی می‌شوند. گاهی نیز ممکن است چند عدد مو در داخل آنها
جوانه بزند. این خالها معمولا کم عروق هستند ولی گاهی پرعروق می‌شوند. این نوع خالها عمدتا در بالغین دیده می‌شوند.
خالهای ملانوسیتی مادرزادی
در بدو تولد ممکن
است بسیار کم رنگ باشند و به همین دلیل ممکن است به آنها توجه نشود.
خالهای ملانوسیتی مادرزادی کوچک و متوسط معمولا سرعت رشد کمتری نسبت به
سرعت رشد شیرخواران دارند
و با گذشت زمان کوچک می‌شوند. خالهای ملانوسیتی مادرزادی درشت معمولا
بلافاصله بعد از تولد دیده شده و والدین را نگران می‌کنند. شایعترین مناطق
درگیری عبارتند از: قسمت تحتانی پشت و رانها. این خالها ممکن است به
اندازه‌ای بزرگ شوند که قسمتی از اندام را فرا بگیرند. در مواردی موهای زبری بر روی آنها رشد می‌کند.
خال دیسپلاستیک
در حدود ۳ – ۲ درصد از بالغین جوان به این نوع از خالها مبتلا هستند. این
ضایعات معمولا از جنس خالهای مرکب هستند و مهمترین مشخصه پاتولوژیک آنها ،
وجود آتیپی ساختمانی و سلولی است. در انواع ارثی و خصوصا در افرادی که قبلا
حداقل یکبار دچار ملانومای بدخیم شده‌اند، وجود این خال به عنوان یک ریسک
فاکتور برای ابتلا به ملانوم بدخیم محسوب می‌شود. از نظر بالینی نیز معمولا
ضایعاتی هستند که قطری بیش از ۵ میلیمتر داشته و دارای حاشیه‌ای نامنظم و
درجاتی از التهاب و پیگمانتاسیون نامنظم می‌باشند.
بهترین روش برخورد با این خالها ، تهیه شرح حال و پیگیری و نظارت می‌باشد. به مجرد ایجاد هر گونه تغییری باید این خالها را برداشت.
خال هاله‌دار
خال ملانوستیکی است که توسط هاله‌ای از پوست دپیگمانته ولی نرمال ، احاطه
شده است. این نوع ، از خالهای شایع بوده مخصوصا در حوالی دوره بلوغ دیده
می‌شوند. شایعترین محل درگیری نیز پشت بدن می‌باشد.
خال آبی
به صورت یک پاپول آبی رنگ با سطح صاف و اندکی برجسته می‌باشد که معمولا
قطری کمتر از یک سانتیمتر دارد. شایعترین محل درگیری اندامها ، سر و صورت
است. این خال را به دو نوع شایع و سلولی تقسیم می‌کنند. رشد پیشرونده و
تبدیل این خال به ملانوم بدخیم نادر است.
روشهای برداشتن خال
برای برداشتن خال سه روش سوزاندن،لیزر و جراحی وجود دارد. در روش سوزاندن به وسیله اتصال جریان برق،خال سوزانده می‌شود.این روش بیشتر برای برداشتن خالهای ریز و سطحی کاربرد دارد.
در روش جراحی که پرکاربردترین روش برای برداشتن خال است خال از عمق پوست به همراه کمی از اطراف آن برای عود نکردن خال خارج می‌شود،این روش برای خالهای بزرگ و برجسته که عمق زیادی در پوست دارند مناسب است.
لیزر کردن مانند سوزاندن است اما از امواج لیزر
استفاده می‌شود و نباید بیماران تصور کنند به هیچ عنوان جای خال با لیزر
کردن باقی نمی‌ماند بنابراین فقط خالهای ریز و سطحی را می‌توان با لیزر
برداشت.
این بیماری از طریق تماس با مدفوع ، خون، ترشحات تازه مجاری تنفسی پرندگان بیمار و محیط زیست آلوده ، انتقال می یابد.
الف) علایم در پرندگان شامل :
بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان ، یک بیماری کشنده با انتشار سریع در پرندگان است که تحت شرایطی مناسب به انسان نیز منتقل می شود.
بی اشتهایی ، اشکال در تنفس با یک صدای خاص تنفسی ، اسهال سفید و سبز، افت شدید تولید تخم، تیرگی تاج به همراه خونریزی در ریش و ساق پا، پژمردگی شدید پرندگان ، آبریزش از چشم و بینی و افزایش شدید مرگ و میر پرندگان.
ب) علایم در انسان شامل :
تب ، سرفه ، گلودرد، درد عضلات ، احساس کسالت، عفونت چشم و ریه ها ، تنگی نفس، خلط خونی و اسهال.
مخازن بیماری
پرندگان مهاجر به ویژه اردک و غاز، جوجه ها ، بوقلمون ، قو ، چنگر، خوتکا و سایر پرندگان وحشی که می توانند این ویروس را به پرندگان خانگی منتقل کرده و سپس به انسان نیز انتقال دهند. این ویروس می تواند اسب ، فک و نهنگ را نیز آلوده سازد.
به محض مشاهدۀ موارد مشکوک باید سریعاً آن را به مراکز بهداشتی و دامپزشکی گزارش کرد.
خون ریزی جلوی بینی:
این خونریزی از مجموعه ای از رگ های خونی ناشی می شود. این نوع خونریزی بینی را می توان در خانه به راحتی کنترل کرد. علل شایع این نوع خون دماغ عبارتند از:
خونریزی قسمت عقب بینی:
خونریزی قسمت عقب بینی خیلی کمتر از خونریزی جلوی بینی اتفاق می افتد. این نوع خونریزی بینی در افراد مسن شایع تر است.
خونریزی پشت بینی می تواند خطرناک باشد و معمولا نیاز به درمان پزشکی دارد.
اگر به تازگی خیلی خون دماغ می شوید، می تواند نشان دهنده کمبود کلسیم در بدن شما باشد. لذا به پزشک مراجعه کنید و آزمایش خون بدهید تا میزان کلسیم خون شما مشخص شود.
علل شایع این نوع خونریزی بینی عبارتند از:
سیاه سرفه یک بیماری تنفسی باکتریال است که مولد آن باسیل بوردتلا پرتوسیس است و سرایت آن بوسیله قطرات ترشح بینی و حلق می‌باشد.بسیار مسری و خطرناک می باشد واکسیناسیون در سراسر جهان به مقدار زیادی بروز سیاه سرفه را کاهش داده است . تمامی سنین را مبتلا می کند ولی در کودکان شایع تر است .
مدت نهفتگی بیماری ۱۴ – ۸ روز است. بیماری سیاه سرفه از دو هفته قبل از شروع حملات سرفه تا حدود ۲ ماه واگیر دارد. شرط بروز حملات سرفه داشتن قدرت بدنی است. بچه شیر خوار چون فاقد آن قدرت است به جای حملات سرفه نفسش قطع می‌شود که ممکن است خفه شود.
علائم شایع
در مراحل اولیه علائم شامل آب ریزش بینی و سرفه خشک می باشد که به سرفه با خلط غلیظ تبدیل می شود و با تب مختصرهمراه است. کودک خسته و بی اشتها می‌شود. پس از یکی دو هفته حمله‌های شدید سرفه‌های متوالی ظاهر می‌شود. هنگام حمله سرفه فرو بردن نفس به سختی و با سروصدا است. حتی لحظه‌ای تنفس بند آمده و کودک کبود می‌شود و زبانش را بیرون می‌آورد. زیرا تارهای صوتی و نایچه‌ها منقبض شده و تشنج پیدا می‌کنند.
در آخر حمله ناگهان تشنج عضلات تارهای صوتی و نایچه‌ها قطع شده و کودک نفس عمیق می‌کشد. سپس مقداری بلغم با فشار خارج می‌شود و یا استفراغ دست می‌دهد. بیماری سیاه سرفه ۱۲ – ۶ هفته طول می‌کشد و مصونیت برای تمام عمر باقی می‌گذارد. عوارض سیاه سرفه سینه پهلو و انسفالیت است.
علل بیماری
عفونت با باکتری بوردتلاپرتوسیس : این بیماری از طریق تماس مستقیم با سرایت فردی یا تماس غیرمستقیم مثل تنفس هوای حاوی قطرات عفونی یا دست زدن به پیراهن یا سایر مواد آلوده منتقل می شود. دوره نهفتگی ۷-۵ روز است .
اصول کلی درمان
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون ، کشت خلط و رادیوگرافی قفسه سینه باشند.
بستری شدن در بیمارستان با مراقبت‌های ویژه برای نوزادان به شدت بیمار.( کودکان بزرگتر را معمولا می‌توان در منزل درمان کرد)
تا از بین رفتن تب ، شخص بیمار را جدا کنید. ملاقات کنندگان اجباری باید ماسک بزنند.
در طول یک حمله سرفه در یک کودک ، پایین تخت را بلند کنید. صورت کودک را پایین بیاورید و سرش را به یک طرف بچرخانید تا به تخلیه ریه ها کمک کنید. کودکان بزرگتر معمولا ترجیح می‌دهند در طول حملات سرفه بنشینند و به جلو خم شوند.
از یک مرطوب‌کننده اولتراسونیک برای تسکین سرفه و کمک به رقیق شدن ترشحات برونش و ریه استفاده کنید. هر روز مرطوب‌کننده را تمیز کنید.
سیاه سرفه یک بیماری تنفسی باکتریال است که مولد آن باسیل بوردتلا پرتوسیس است و سرایت آن بوسیله قطرات ترشح بینی و حلق می‌باشد.بسیار مسری و خطرناک می باشد واکسیناسیون در سراسر جهان به مقدار زیادی بروز سیاه سرفه را کاهش داده است . تمامی سنین را مبتلا می کند ولی در کودکان شایع تر است .
مدت نهفتگی بیماری ۱۴ – ۸ روز است. بیماری سیاه سرفه از دو هفته قبل از شروع حملات سرفه تا حدود ۲ ماه واگیر دارد. شرط بروز حملات سرفه داشتن قدرت بدنی است. بچه شیر خوار چون فاقد آن قدرت است به جای حملات سرفه نفسش قطع می‌شود که ممکن است خفه شود.
علائم شایع
در مراحل اولیه علائم شامل آب ریزش بینی و سرفه خشک می باشد که به سرفه با خلط غلیظ تبدیل می شود و با تب مختصرهمراه است. کودک خسته و بی اشتها می‌شود. پس از یکی دو هفته حمله‌های شدید سرفه‌های متوالی ظاهر می‌شود. هنگام حمله سرفه فرو بردن نفس به سختی و با سروصدا است. حتی لحظه‌ای تنفس بند آمده و کودک کبود می‌شود و زبانش را بیرون می‌آورد. زیرا تارهای صوتی و نایچه‌ها منقبض شده و تشنج پیدا می‌کنند.
در آخر حمله ناگهان تشنج عضلات تارهای صوتی و نایچه‌ها قطع شده و کودک نفس عمیق می‌کشد. سپس مقداری بلغم با فشار خارج می‌شود و یا استفراغ دست می‌دهد. بیماری سیاه سرفه ۱۲ – ۶ هفته طول می‌کشد و مصونیت برای تمام عمر باقی می‌گذارد. عوارض سیاه سرفه سینه پهلو و انسفالیت است.
علل بیماری
عفونت با باکتری بوردتلاپرتوسیس : این بیماری از طریق تماس مستقیم با سرایت فردی یا تماس غیرمستقیم مثل تنفس هوای حاوی قطرات عفونی یا دست زدن به پیراهن یا سایر مواد آلوده منتقل می شود. دوره نهفتگی ۷-۵ روز است .
اصول کلی درمان
برای دیدن مطالب بیشتر کافیست کلیک کنید